
Bovendien is de service meestal knudde. Om de één of andere reden zit ik altijd in het verdomhoekje. Ik word genegeerd of onbewust niet gezien en bestel uiteindelijk verhongerd en uitgedroogd mijn eten bij de bar. Of ik verrek mijn nek en verpest het gesprek aan tafel in de hoop contact te maken met de serveerster. In Zeeland dacht ik dat het anders was. In deze provincie hebben ze horeca en gastvrijheid zo ongeveer uitgevonden en dat geldt voor een hoop zaken gelukkig nog steeds, maar voor een aantal helaas niet.
Zo waren we afgelopen zomer bij Duinzigt in Burg-Haamstede. Na de eerste bestelling werden we compleet genegeerd. Uiteindelijk heeft Mathijs na een half uur binnen broodjes besteld (honger!), is ons geen enkele keer gevraagd of we nog iets wilden drinken (dorst, maar het is graag of niet) en zat er op mijn broodje gezond weer van alles wat er niet op thuis hoort (huzarensalade is niet gezond). Uiteindelijk brulde Mathijs over het terras dat hij wilde betalen. We spraken de serveerster aan op het gebrek aan service en wonderlijk genoeg was ze het met ons eens. Maarja, ze stond ook maar alleen. Ze had vier tafels! Ja, ze moest dingen voor de lunch klaarzetten (maar stond voornamelijk te kletsen, hadden we gezien). En daar wordt de klant dan de dupe van? Tja, dat was inderdaad zo. Bij dezen dus voor allen die naar Burg-Haamstede gaan: vermijd Duinzigt! Ik roep een algehele boycot af. Kan zij tenminste rustig haar lunchdingen klaarzetten.
Mellie, mooie site!! Maar dit is dan toch een uit ’t vuistje??
xxx Annie