De grafsmaak in mijn mond vanmorgen deed me denken aan de overheerlijke schimmelschapenkaas van gisteravond. Alleen dan gecombineerd met een kegel, in plaats van met een goede port. In de trein ademde ik voorzichtig richting raam in de hoop mijn medepassagiers niet te vergassen. Het was een gezellig avondje gisteren bij Restaurant Busio in Cromvoirt. Erg gezellig ja. We hebben overheerlijk gegeten en genoten.
Nu ben ik niet helemaal objectief omdat ik op mijn werk al eens de websiteteksten en een receptenboekje maakte voor Busio. Maar dat het een goed restaurant is, dat is zeker. We dronken eerst een aperitief op het terras voor de zaak. Achter bij de tuin is in deze tijd van het jaar helaas geen zon meer. Zo nu en dan werden onze gesprekken overstemd door voorbij rijdende tractoren. Tja, je bent in Cromvoirt of niet. We aten een heerlijke amuse: een aspergesoepje en een kerrie-kalfskroketje met huisgemaakte piccalilly.
Vervolgens begonnen we binnen aan ons vijfgangendiner met wijnarrangement. Aan de vlees- en niet-uieneters werd goed gedacht en iedereen zat te genieten. Ik smulde onder meer van (gefrituurde) gamba’s met asperges, heilbot met lamsoren en saffraanrisotto, zeeduivel met asperges en kalfslende met morieljes. Gang voor gang uitstekende gerechtjes met een uitgebalanceerde smaak en een prachtige presentatie.
Normaal gesproken kies ik altijd voor een zoet nagerecht, maar omdat ik vanavond voor vriendinnetjes groots ga uitpakken met een grand dessert, besloot ik kaas te kiezen. Geen verkeerde keuze, zo bleek. Ik nam vier stukjes. Alleen had collega T een stukje schimmelschapenkaas gekozen dat gewoonweg goddelijk was en die had ik er niet tussen (eigen schuld). Gelukkig trok mijn lieve collega de stoute schoenen aan vroeg de ober om nog een heel klein stukje. Dat heb ik geweten. Ik kreeg nog een enorme plak kaas op mijn bordje. Goddelijk! Alleen zit je de dag erna met een stinkadem. Ach, een kleine prijs om te betalen voor zo’n heerlijk avondje. www.restaurant-busio.nl
