Food for thought

Vrouwen denken twee jaar van hun leven aan eten, blijkt uit Brits onderzoek. Dat stond gisteren op nu.nl. Vrouwen besteden per dag 44 minuten aan denken over eten, mannen zijn gemiddeld 39 minuten per dag zoet met eetgedachten. Een begrijpelijke verhouding, vrouwen staan over het algemeen vaker in de keuken. Rond elf uur beginnen de eerste lunchgedachten, rond kwart voor drie krijgt het avondeten de eerste aandacht. Ook dromen Britten regelmatig over eten.

Ik vermoed dat ik het gemiddelde van 44 minuten flink omhoog haal. Eigenlijk is mijn dag een aaneenschakeling van eet- en denken-aan-eten-momenten. Zodra ik wakker word, bedenk ik wat ik wil ontbijten (ik varieer, dat schijnt gezond te zijn). Eenmaal op mijn werk kies ik uit de fruitmand mijn tussendoortjes van de dag. Die fruitjes staren me tot een uur of tien, half elf aan, waarna ik ze met smaak verorber. Rond half twaalf begin ik richting lunch te leven. Wat zal ik eens op mijn brood doen? Krijgen we vandaag een gekookt eitje of anders lekkers? Of houd ik het bij een bakje yoghurt (balansdag)? Rond half één, en als ik pech heb later, schreeuwt mijn maag om aandacht en rinkelt het verlichtende telefoontje: eten!

Na de lunch is het even stil, maar rond drie uur is het weer tijd voor een tussendoortje. Daarna kan er volop gefantaseerd worden over diner. Meestal volgt er een bezoek aan de supermarkt, dan het koken en tenslotte het opeten. Bovendien is er ’s avonds misschien nog wel ruimte voor een kleine snack. Zoveel denk ik dus op een doordeweekse dag aan eten. Dan heb ik het nog niet eens over de dagen dat ik vrij ben. Ik vind het heerlijk om naar de markt te gaan en ingrediënten bij elkaar te zoeken, enthousiasmerend om door allerlei kookboeken te bladeren en rustgevend om aan mijn eigen knip-en-plak-receptenboek te knutselen, recepten te selecteren of eruit te koken. Ik kan wegdromen bij chocoladetaartrecepten, coquilles, oesters, verschillende pasta’s, risotto’s en kip uit de oven (etc., etc.). Pfft, ik krijg al trek bij het idee. 44 minuten? Zeker het dubbele!

2 antwoorden op “Food for thought”

  1. Slechts 39 minuten? Nou, dat overtref ik zeker. (Volgens mij denk ik meer aan eten dan aan seks, dus dat zegt genoeg ;))

Laat een antwoord achter aan Mark Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *