Ik zapte wat rond en stuitte op Popstars. Ha, even kijken, dacht ik in een opwelling – dat kan de besten overkomen. En dus keken Mathijs en ik naar de iets te blije filmpjes, iets te aandachtsgeile, onzekere of talentloze deelnemers en de iets te ‘ik ben er al’ Gerard, Nance en jury.
De jury irriteerde me mateloos. Ze hingen als een stelletje ongeïnteresseerde pubers tijdens het zevende uur wiskunde van juffrouw Roes in hun stoelen. Patricia Paay met besmeerde, getuite lipjes, rechts naast haar een enigszins homoseksuele bonenstaak van wie ik geen idee heb wat voor wapenfeiten hij op zijn naam heeft staan dat hij het recht heeft te mogen oordelen over anderen en links van Paay de altijd arrogante, Italiaanse strakge-gelde Henk-Jan. Ze zaten erbij of ze de Goddelijke drie-eenheid waren. Henk-Jan dwaalt in het programma Het beste idee van Nederland wel vaker af naar de afzeikstand en tijdens Popstars is het niet anders. Hij noemt dat ‘talent onderscheiden van niet-talent’, ik noem het onnodig onaardig zijn omdat je denkt dat de kijkers dat leuk vinden.
(Voor de beter geïnformeerde onder jullie: ja, ik heb ook ooit auditie gedaan bij Idols. Helaas kwam ik niet voorbij Gordon die mijn techniek ok vond, mijn schoenen lelijk en mijzelf niet bijzonder genoeg. Ik heb toen aan den lijve ondervonden dat ze bij dit soort programma’s alles op alles zetten om sensatie-tv te maken, mensen voor lul te zetten en te verleiden veel verder te gaan dan ze eigenlijk willen met behulp van de machtige camera. De jury beoordeelt overigens slechts zo’n 100 audities per locatie, de rest is al weggestuurd tijdens een pre-auditie-ronde. Daarbij ben ik er heilig van overtuigd dat de jury voorafgaande aan de auditie leest hoe ze dient te reageren op de komende kandidaat. Dan is de toon gelijk lekker gezet).
Maar ik wou het over gisteravond hebben. Een meisje zingt een coupletje-refreintje met door haarzelf ontwikkelde zangmaniertjes. Het is niet fantastisch, daar ben ik het mee eens, maar ze heeft een prima stem. Ze gebruikt hem alleen verkeerd en is zenuwachtig. Henk-Jan is onverbiddelijk en stampt haar onnodig de grond in. Ze heeft geen talent. Hij zegt: ‘We zijn al een paar jaar bezig met een programma waarbij we op zoek zijn naar talent – veelbetekenende pauze – en jij hoort daar echt niet bij. Je bent niet bijzonder. Ik kan me ook niet voorstellen dat iemand dat wel eens tegen je gezegd heeft.”
Mijn mond viel open. Moet dat nou? Mathijs: dat is voor de kijkcijfers, dan gaan mensen erover praten. Alles voor de televisie hè. Getverdemme zeg ik en bedenk dat hij gelijk heeft. Met het schrijven van deze blog maak ik me er ook schuldig aan trouwens, ik praat erover. Waarom doen er überhaupt nog mensen mee aan een programma waarbij het hoogst haalbare de participatie in een nu al mislukt bandje is? Weet iemand bijvoorbeeld nog hoe de winnende groep van de vorige keer heet? Waarschijnlijk herinner je je nog wel die dikke, iedere aflevering met kritiek overgoten dame. Daar neem je als kandidaat het afzeikrisico toch niet voor. Ik trek in ieder geval hier de grens: geen afzeik-tv voor mij.
Als we er nu allemaal niet meer naar kijken, verdwijnt het vanzelf van de buis. Maar ik denk dat “sensatienederland” dat niet zo snel zal doen.
En hij ziet er zo onschuldig en vriendelijk uit…..
Zo, kan iemand dit even doorsturen naar die Henk-Jan. Misschien kleine reality check voor hem… Well done Mel! x
Ach, ik vind het best leuk. Kijken naar mensen die commentaar krijgen. Je wéét als je meedoet dat de kans dat je afgezeken wordt aanwezig is. Wie A zegt moet B zeggen. En anders moet je net als ik thuis op de bank blijven zitten.
Haha, bedankt voor de reacties~!
@Saskia. Klopt. Alleen blijkt het in het echt toch nóg iets erger te zijn dan je je voorstelt.