Ok. Er zijn van die dagen dat je enigszins gefrustreerd raakt van – ik noem maar iets – bureaucratie. Ook heb je van die dagen dat je drie keer zeiknat regent, een glas in duizend stukjes kapot laat vallen, jezelf en anderen teleurstelt of droevig nieuws krijgt. Wat ik dan doe?
Sporten helpt, heb ik gemerkt. Eerst even alle frustratie eruit fietsen of rennen, met extra gevoel die gewichten wegduwen en daarna tot rust komen in de sauna. Maar waar ik dus echt helemaal van opknap, dat is toch wel eten. Vandaag maakt man M een stoofpot. Heerlijk, herfstig comfortfood. Het hele huis geurt naar rode wijn, kruidenbouqet en spekjes. Het nadeel van een stoofpot is dat je geduld moet hebben. Het duurt zeker drie uur voor het vlees mals is en de smaken verfijnd, warm en vol zijn. Die tijd is goed te overbruggen met een glaasje wijn. Goed gezelschap doet de rest.
Dat vind ik juist het lekkere van een stoofpotje…. dat je al uren van tevoren kunt voorgenieten van die heerlijke geuren!