Dag 28: Wat ik mis

Het leven verandert. En dat is goed. Zo blijft het leuk&spannend. Maar bij elke verandering hoort ook het verlies van iets anders helaas. Iets wat je wel of niet mist. Na verloop van tijd wordt het gemis wat minder scherp, vergeet je het beetje bij beetje. Tot je er niet meer bij stil staat. Ik heb overigens het geluk niemand die dichtbij me staat in mijn leven te moeten missen door vroegtijdig overlijden. Dan zou ik er misschien anders over denken.

Wat mis ik dan wel? Soms mis ik het horecaleventje nog wel eens. Dan denk ik met weemoed terug aan de gezelligheid, de naborrels, het achter de bar staan en het op maandagmiddag kunnen winkelen. Of het feit dat ik mijn wekker toen nooit voor half tien zette. Ook mis ik het opgroeien in Zeeland wel eens. Zomers naar het strand van Dishoek op de fiets, yoghurtijs bij Sint John (doe ik nog wel eens) en tot diep in de nacht naar de Hooizolder of Sev.

Natuurlijk mis ik mijn collega’s bij Damen ook. Hoewel ik natuurlijk hele, leuke nieuwe collega’s heb bij Commond. Het vertrek bij DR is nog vers en daardoor weet ik heel goed wat ik mis. Cappuccino’s in de keuken, clipje kijken bij T, ouwehoeren met G en lachen met L. Hopelijk gaat die tijd niet helemaal verloren. Al is het nu wel anders, aangezien we niet meer elke dag op elkaars lip zitten. We kunnen nog steeds afspreken. En dat is eigenlijk ook wel leuk. Dus wat mis ik: niet veel.

Eén antwoord op “Dag 28: Wat ik mis”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *