Tante 3.0

Eerder schreef ik al hoe trots ik ben dat ik voor de tweede keer tante mag worden. Wat toen nog een geheimpje was, maar inmiddels niet meer, is dat ik dit jaar ook voor de derde keer tante wordt! Zus E is namelijk zwanger van de tweede. Met hetzelfde recept als neef L gaat het vast weer een überschattig kindje worden. Ik kan niet wachten.

Een tweede is anders dan een eerste. Zo wist zus E. voor de test al dat het zover was, omdat ze hetzelfde voelde als twee jaar geleden. En haar buik groeit wat sneller. Ook is er wat minder rust, want neef L wil zijn aandacht. En als hem gevraagd wordt waar de baby groeit, wijst hij net zo gemakkelijk op zijn eigen buik als die van mama.

Neefje/nichtje nummer 3 dient zich aan rond Sinterklaas, drie weken na neefje/nichtje nummer 2. Het wordt dus een drukke bedoening bij de familie Bussemaker eind 2011. Maken we ons normaal druk over wat er op het menu staat tijdens het kerstdiner, nu zullen we ons vooral zorgen maken of er nog wel benzine in de auto zit want ‘je weet maar nooit wanneer’.

Maar zover is het nog niet. Eerst gaan de buiken groeien, willen we juichen bij goede echo’s en leven we elke stapje van de zwangerschap tot en met het puffen mee. Zo bijzonder om nieuw leven te zien groeien in je bloedeigen zussen. En dat die kleine baby’tjes straks groter worden, komen logeren, een eigen mening ontwikkelen (of eerst een eigen willetje) en een eigen leven krijgen. Deze tante en oom kunnen niet wachten!

Ik ben een blogger

‘Waarom blog ik?’ Dat vroeg ik me afgelopen week af tijdens SMC073, een bijeenkomst over social media voor Bosschenaren. Ik was er samen met wat collega’s. De tweede spreker was JW Alphenaar, professioneel blogger. Bij zo’n functiebenaming lik ik mijn lippen af: het zou toch wat zijn als je kunt rondkomen van het schrijven van blogs. Daar kan ik uren over dromen.

JW is zoals verwacht een groot voorstander van bloggen. Een mooie manier om expertise te etaleren, mensen naar je site te leiden en meer naamsbekendheid te krijgen. Het zijn al lang niet alleen maar  nerds die bloggen. Neem mij bijvoorbeeld, ik pas toch niet in het klassieke plaatje van bril, intellectueel en een tikkeltje contactgestoord.

Ik raakte geïnspireerd door zijn lezing. Want waarom blog ik? Is het puur zakelijk? Wil ik op deze manier mezelf presenteren aan iedereen die een tekstschrijver zoekt? En kan ik de blogs over katten, neefjes en koken dan niet beter achterwege laten? Of is er meer?

Bloggen begon als uitlaadklep. Als ‘lekker tikken zonder regels’. Ik deed het om mensen te attenderen op zaken die ik interessant vind. Om vrienden en kennissen te vertellen wat mij bezighoudt. En om mijn mening te spuien. Ik ben er best trots op dat ik blog. Soms krijg ik reacties van mensen van wie ik nooit had verwacht dat ze mijn blogs zouden lezen. Dat vind ik leuk.

Inmiddels is het uitgegroeid van leuk naar meer dan dat. Het is een manier om mezelf te etaleren. Want wat wil ik dat mensen van me weten? Dat ik van schrijven houd. En dat lijkt me duidelijk.