Wie wil er nog satésaus?

Tijdens de vakantie gelden er andere regels. Geen (nauwelijks) werk, geen wasjes draaien, geen verplichtingen en geen katjes. We zaten op een Zeeuwse camping in een stacaravan en alles was anders. Meer zon, meer slaap, meer vrije tijd en meer spelletjes. Op zo’n camping groet iedereen elkaar (los van een paar sacherijnen, tegen wie we steevast enthousiast ‘hallo’ blijven roepen). Iedereen is zoveel mogelijk buiten en elk terrasje wordt benut om de benen te strekken en de magen te vullen.

Meestal is het heel rustig op ons stukje camping, we zitten aan het eind van een doodlopend weggetje. Maar op een van onze vakantiedagen had een van onze buren zijn familie op bezoek. We vermoeden een verjaardagsfeestje. Tussen de buien door (het is al even geleden) zaten ze buiten te praten, te lachen en te borrelen. Om vijf uur staken ze de barbecue aan. En hoewel we niet wilden afluisteren, was het onmogelijk om de gesprekken niet te volgen. De familiedynamiek was pijnlijk en prachtig duidelijk.

Iemand had de hele barbecue ramvol gekieperd met kolen. Trots hoorde we hem zeggen dat het vuur heet was ‘wow!’. Leuk hoor, alleen vervolgens legde iemand anders het rooster vol satés en hamburgers die natuurlijk binnen twee seconden verbrandden of vastplakten, of allebei. Een tante probeerde het nog te redden door continu alles om te draaien, maar daar werden de vleesjes natuurlijk niet sneller gaar door.

En ondertussen was er die oom. Iedereen heeft er wel zo eentje. De oom die de hele dag al uitkijkt naar zijn moment van roem, zijn minuut in de spotlight. Hij ging zelf, ja mensen, helemaal zelf (al ging het zo snel dat we vermoeden dat hij niet zijn eigen pinda’s stond te malen) satésaus maken. En dat was me toch een happening! Kon hij al beginnen?, want het was zo klaar. Het was echt geen moeite hoor, wie wilde er eigenlijk? Ok, hij ging aan de slag. De saus is klaar, heb jij al saus? En jij? De saus is op, wie wil er nog? Ik kan zo bijmaken. Ik kan zo bijmaken. Als iemand nog wil… Een lieve nicht stelde hem gerust ‘de saus is heerlijk’. Zo, die kon die nacht ook weer slapen.