Systeembeheer

Als zelfstandige ben je meer dan je functieomschrijving doet vermoeden. Naast in mijn geval tekstschrijver en communicatiekenner, ben ik ook mijn eigen systeembeheerder, salespersoon, marketingstrateeg, schoonmaakster en office manager. Meestal is dat leuk, vind ik. Het houdt het werk afwisselend en doordat je alles zelf doet houd je het gemakkelijk in de hand. Je wordt er ook lekker initiatiefrijk van. Er is niemand anders die het voor je regelt en dus doe je het zelf. Wel zo duidelijk.

Natuurlijk ligt de ene taak me meer dan de andere. Alle papieren netjes in mappen doen en mijn administratie bijhouden, vind ik stiekem wel leuk. Het voelt heel volwassen wanneer je al je facturen optelt. Ook heb ik niet zoveel moeite met de ‘sales’. Een keiharde, gesjeesde salesdame zal ik nooit worden, maar een beetje over mezelf en mijn eigen werk babbelen, daar heb ik niet zoveel moeite mee.

Wat me alleen totaal niet ligt is systeembeheer. In de loop der tijd heb ik mezelf gedwongen ontwikkeld, maar veel blijft nog abracadabra. Dan mis ik MicroRoy van mijn oude werkgever DamenRomijn. Na een korte uitleg drukte hij op een paar knopjes en was het euvel meestal snel verholpen. Maarja, hij zit niet in mijn ZZP-budget.

Dus moest ik vorige week, na lang voor me uitschuiven, toch echt mijn e-mailaccount overzetten van mijn oude Outlook op de computer naar mijn nieuwe op de laptop. Inclusief bestaande mails en agenda-afspraken. Zoiets klinkt altijd gemakkelijker dan het is. Back-upje hier, installeren daar, uploaden en voilà. Maar zo gaat het eigenlijk nooit. En daar loopt het dus spaak. Er komt altijd een moment waarop de laptop iets doet dat niet in de omschrijving staat die ik via Google heb gevonden. Als ik dan zoek naar een oplossing, verdwaal ik op fora waarop iedereen alleen maar afkortingen gebruikt. En dan is het doorzetten, ontcijferen en niet opgeven (en niet je gloednieuwe laptop uit het raam gooien).

Na drie uur was het eindelijk gelukt en zat ik letterlijk juichend achter mijn laptop. Het kost een hoop meer moeite, maar de trots is minstens zo groot.