Dat wat geweest is

Ik lees momenteel het boek Klunen, van Kluun. Een paar jaar geleden las ik altijd met veel plezier zijn columns op zijn website, dus toen ik dit boek in de aanbieding zag dacht ik ‘ha leuk’. Ik ben nu halverwege en ik moet bekennen dat ik het helemaal niet zo leuk vind. De gebundelde columns zijn niet slecht of stom, maar ze ontlokken me ook geen glimlach meer.

Hoe komt dat? Zijn de columns niet actueel genoeg meer? Soms, maar zeker niet altijd. Ik vind het allemaal gewoon niet zo verrassend meer, niet origineel genoeg. Waarschijnlijk ben ik veranderd want het leest nu als ‘been there, done that’ en dat had ik eerst niet.

Toch gebeurt me dit de laatste tijd vaker. Neem bijvoorbeeld tv-programma’s als Help, mijn man is klusser of Het zesde zintuig. Kon ik me eerst nog wel verkneukelen bij een luie echtgenoot die aan het werk werd gezet, nu doorzie ik het programma te goed. Ze zetten de man voor paal (Mathijs zegt dan altijd dat ze het maar lekker zelf moeten doen of een klusjesman moeten inhuren voor een paar duizend euro) en John Williams wordt dikke vrienden met de altijd heel erg zielige vrouwen en speelt tussen neus en lippen door voor psycholoog. Vervolgens halen ze de verbouwing altijd net op het nippertje, huilt de vrouw van blijdschap en is alles weer koek en ei. Been there done that.

Dan Het zesde zintuig. Er is altijd iemand vermoord (duh), ze weten altijd saillante details van de overledene en ook al zijn er drie verschillende paragnosten, ze zijn het vaak met elkaar eens over wat er is gebeurd. Het is bijna te mooi om waar te zijn. Misschien is het wel waar, ik weet het niet, maar het ligt er zo dik bovenop allemaal. En het is elke keer meer van hetzelfde. En laat ik maar niets zeggen over Gordon Ramsey’s hulp bij restaurantfalen, Ik vertrek of De reünie. Been there, done that.

Het is een wrange conclusie dat zo weinig dingen mij nog kunnen bekoren. Ligt het aan mij? Ben ik een cynisch, zeurend oud wijf geworden? Of kijk ik gewoon teveel tv? Ik hoop het tweede. Daarom beloof ik de komende tijd minder tv en meer quality time. Ik ben benieuwd wat voor spannende inzichten het mij op gaat leveren.

2 antwoorden op “Dat wat geweest is”

  1. Elke serie bestaat uit een formule… een doorlopende verhaallijn (met cliffhanger aan het eind van het seizoen) is eigenlijk het enige dat er voor kan zorgen dat je aan de buis gekluisterd blijft.

    Maar het grote volk heeft aan het eind van de dag ook wel vaak zin in voorspelbaarheid 🙂

  2. Je bent in ieder geval niet de enige. Ik zie het ook bij de Amerikaanse real life series van Discovery en National Geographic: Storage Wars, Gold Rush, Hardcore Pawn, Wicked Tuna, enz. Leuk om te volgen, maar het is steeds hetzelfde liedje.

    Of wij mensen zijn niet snel meer tevreden te stellen of tv-makers blijven te star vasthouden aan hun succesvolle format…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *