Vijf jaar anekdotes, inzichten, hersenspinsels en mijn soms ongezouten mening. Vandaag is het vijf jaar geleden dat ik deze blog startte. Ik wilde een podium voor mijn eigen teksten en ideeën. Een plek waarbij niet de opdrachtgever en de doelgroep bepaalden wat er wel of niet geschreven werd, maar ik en ik alleen. Het heeft geresulteerd in een mengelmoes van verhalen, soms heel serieus, soms vakinhoudelijk, soms liefhebbend of hobbymatig en vaak zo uit mijn hoofd op het papier gekwakt. Heerlijk, niemand die daar iets over te zeggen heeft.
In die vijf jaar is er veel gebeurd. Huis gekocht, verbouwd, verhuisd, ten huwelijk gevraagd, getrouwd, zwanger geworden, Joep en Evi gekregen. Het zijn vijf prachtige jaren geweest die bijdragen aan hoe de rest van mijn leven zal verlopen. Ook op werkgebied zat ik niet stil. Ik verliet DamenRomijn, werkte even bij Commond, kwam terug bij DR, begon voor mezelf en werk nu volledig voor mijn eigen tekstbedrijf. Ik ontwikkelde me niet alleen als tekstschrijver, maar ook als ondernemer. Een bijzonder boeiend proces dat soms met horten en stoten ging (en gaat) maar altijd leerzaam is.
Telde mijn blog in het begin gemiddeld 17 lezers per dag, inmiddels heb ik 40 volgens mij trouwe volgers. Op een goede dag had ik vijf jaar geleden 20 lezers, laatst had ik er 294. Aan de ene kant is het een gek idee dat mensen daadwerkelijk lezen wat ik hier schrijf. Moet ik het dan niet wat meer polijsten? Aan de andere kant is het fijn om niet in het luchtledige te schrijven maar een publiek te hebben. Blijf me dus vooral lezen. Altijd verrassend om iemand tegen te komen op een feestje en dat hij of zij dan precies weet hoe het met me gaat en wat me bezighoudt. Tja, die blog hè.