Ik vink dus ik ben

Ik ben een lijstjeslover. Ik houd ervan om lijstjes te maken als ik op vakantie ga, aan het werk ben, boodschappen doe of gewoon het dagelijks leven enigszins geordend door probeer te komen. Ik heb het van mijn moeder, die is ook verzot op lijstjes. Het is een soort verslaving en ik geef het meteen toe: I’m an addict!

Wat er zo leuk aan is? Ten eerste de ruimte die je terugkrijgt in je hoofd voor andere dingen nu alle to do’s eruit zijn. Je kunt weer slapen/dromen/nadenken. Maar ook het overzicht dat je hebt van alles wat nog gedaan moet worden. Daar krijg ik heel erg een ‘dat klusje klaren we wel even’-gevoel van. Maar het allerleukste is toch wel het afstrepen. Het kan met een dikke vette streep, een digitaal vinkje of een simpel kruisje: bevredigend is het altijd. Meestal begin ik met de losse flodders, want dat schiet zo lekker op. Om daarna mijn tanden te zetten in een grotere klus. Ik begin de werkdag steevast met het lijstje dat ik de werkdag ervoor voor mezelf heb gemaakt. Heerlijk en productief.

Misschien vraag je je nu af of ik ook wel flexibel ben. Wat als er opeens iets tussendoor komt? Een mail of telefoontje. Een klusje dat het liefst nu meteen gedaan moet worden. Geen nood, dan doe ik dat. Flexibel als ik ben. En dan zet ik het alsnog op mijn lijstje, als ik het al gedaan heb. Kan ik toch lekker afvinken.