De balans opmaken

De laatste, donkere dagen zijn aangebroken en ik maak de balans op. Wat ging er goed afgelopen jaar? Wat waren de hoogtepunten? Wat was minder leuk? En wat was leerzaam? Genoeg om op te noemen, zo blijkt. Ik vond 2014 zeker niet altijd een leuk jaar, ik heb gemakkelijkere gekend. Maar leerzaam was het wel. En mooi ook. De balans slaat positief uit.

Mijn blik gaat langzaam maar zeker van achteruit naar vooruit, het nieuwe jaar in. Voor 2015 zijn de verwachtingen hoog gespannen. Zakelijk gezien heb ik al een aantal mooie opdrachten op mijn ‘to do’-lijstje staan. Zo mag ik samen met collega freelancers opnieuw aan de slag met het jaarverslag voor de Raad voor Rechtsbijstand, vervang ik een zwangere collega de komende tijd één dag in de week bij het Elisabeth-Twee Stedenziekenhuis en mag ik weer aan de slag met allerlei nieuwsbrieven over het terugdringen van voortijdig schoolverlaten. Daarnaast hoop ik weer aan de slag te kunnen voor allerlei andere opdrachtgevers en opnieuw samen met ontwerpbureau Toelgroep mooie dingen te maken. Met die laatste partij startte ik het afgelopen jaar een fijne samenwerking.

Er zit nog veel meer in het vat, maar niet alles is al rijp om wereldkundig te maken. Voor nu zwaai ik af in 2014 en ga ik met mijn gezin genieten van de knusse dagen rondom kerst en oud en nieuw. Tot in de het nieuwe jaar. Fijne kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar, lieve lezers!

Een tikkeltje makkelijk

Opeens heb ik een extra afspraak in mijn agenda staan. Ik zit te werken op mijn ZZP-plek en had me er niet op bedacht een bezoek af te leggen. De grote vraag is nu: kan ik mezelf zo presenteren? Want het liefst laat je het allerbeste van jezelf zien. En de vraag is of die spijkerbroek met gat erin die ik momenteel aan heb, wel zo presentabel is.

Gelukkig heb ik een creatief beroep, dus er is aardig wat bewegingsvrijheid qua mode. Vaak pas ik me aan aan mijn tafelgenoten. Spreek ik een advocaat, dan zorg ik van tevoren voor een jasje. Spreek ik iemand uit het onderwijs, dan houd ik het meer casual. En spreek ik iemand telefonisch dan… houd ik mijn pantoffels aan.

Maar wat is de basis dresscode? Zal ik naar huis toe gaan en een andere broek aantrekken? Eigenlijk heb ik geen tijd. Of kan ik mezelf presenteren zoals ik ben: een tikkeltje modebewust en een tikkeltje makkelijk. Ik weet het, in de tijd dat ik dit schrijf had ik mijn jas al aan kunnen hebben. Dus ik heb besloten: ik kom vandaag als mezelf. Ik ben benieuwd of het in de smaak valt.

Wat vinden jullie: kan het of niet?

De netwerkdrempel over

Netwerken, hoe doe je dat nou? Toen ik startte met ondernemen leek netwerken me iets voor mannen in pak. Ik was wel eens bij etentjes en bijeenkomsten geweest via mijn toenmalige werk. En ik kon me niet voorstellen dat ik me thuis zou kunnen voelen tussen al deze mannen. Het had een hoog ‘ouwe jongens krentenbrood’-gehalte. Wat moet je daar als blonde dame tussen beginnen?

Dus toen ik bijna vier jaar geleden als kersverse ondernemer de markt op stapte, legde ik het onderwerp netwerken een flinke tijd angstvallig naast me neer. Ik deed gewoon alsof het er niet was. Dit terwijl ik echt niet op mijn mondje gevallen ben. De drempel was gewoon te hoog, alleen had ik die drempel zelf gecreëerd. Toegegeven, tussendoor werd ik zwanger van onze tweeling en had ik een tijdlang andere dingen aan mijn hoofd. Bovendien liepen de zaken prima, dus waarom zou ik?

Die zaken gaan gelukkig nog steeds prima. Maar inmiddels ben ik gegroeid als ondernemer en heb ik mezelf nieuwe doelen gesteld. Prima is prima, maar ik wil een stapje hoger komen. Ik wil dat de zaken góed gaan. En ik ben ervan overtuigd dat netwerken me daarbij gaat helpen. Sterker nog, dat is al het geval. Sinds ik actief lid ben van de Jost en Open Coffees bezoek, heb ik nieuwe opdrachten gekregen en veel nieuwe mensen leren kennen. Maar het kan altijd beter. Om die reden bezocht ik gisteren een workshop netwerken van Pedro van Helden van Re:boost. Gezien mijn betrokkenheid bij de Startersmarkt kon ik gratis deelnemen, iets wat een Nederlander altijd gemakkelijk over de streep trekt.

Het bleek een leerzame middag. Mijn elevatorpitch is een feit, ik heb meer inzicht gekregen in mijn netwerk en ik weet nu hoe ik ervoor kan zorgen dat mijn klanten meer dan tevreden de deur uitlopen. De belangrijkste boodschap volgens mij: netwerken is niet mensen om je heen verzamelen die iets voor jou kunnen betekenen, maar voor wie jij iets kunt doen. Goede daden leveren op termijn altijd wat op. En op die manier wordt netwerken nog leuk ook: het geeft voldoening om anderen te helpen. En het verlaagt meteen de drempel om me dieper in het netwerken te storten.