Zwanger sporten? Jazeker!

Samen buiten sportenVoor veel vrouwen staat zwangerschap voor rustig aandoen, luisteren naar je lijf en dealen met de kwaaltjes. Sporten sneuvelt snel van de agenda, of je moet een ‘fitgirl’ zijn. Ik begrijp dat het niet voor iedereen is weggelegd om lekker actief te blijven tijdens de zwangerschap. Soms zijn er medische redenen om rustig aan te doen zoals bekkeninstabiliteit of dreigende vroeggeboorte. Maar als alles goed gaat, kán het wel. Mijn ervaring: het is nog lekker ook!

 

Wordt het yoga of Mom in balance? Puffen of sporten? Dat vroeg ik me aan het begin van de zwangerschap van Huub af. Ik wist als geen ander wat een zwangerschap met je lijf kan doen. Bij Joep en Evi moest ik acht weken bedrust houden, afgesloten met een keizersnede en flinke gebroken nachten. Mijn conditie hierna was nul komma nul. Deed ik een jaar eerder nog mee aan een spinningmarathon, op dat moment was een wandelingetje naar de stad al een inspanning. Dat ging me geen tweede keer overkomen, nam ik me voor. En gelukkig was dat me ook gegund. De keuze viel op Mom in balance: bootcamp buiten met andere sportieve zwangeren onder professionele begeleiding.

 

Er waren koude en natte avonden dat ik weinig zin had. Dat na het hele circus van werken, naar huis, koken en Joep en Evi naar bed brengen, de bank erg verleidelijk was. Toch heb ik me vrijwel wekelijks naar de sportles gesleept. En iedere keer was het heerlijk. Hoe fijn is het om te voelen dat je nog iets kunt met je aftakelende lijf, om vertrouwen te houden in je lichaam en even niet alleen maar zwanger te zijn, maar ook gewoon jezelf. De buitenlucht geeft energie en het sporten zorgt ervoor dat je je conditie behoudt. Je bouwt niets op, maar raakt ook niet zoveel kwijt. Daarnaast bleef ik veel fietsen, ook een bewuste keuze.

 

De laatste keer dat ik sportte was met 39 weken en 4 dagen zwangerschap. Natuurlijk, joggen werd powerwalken en jumping jacks doen werd uitstappen naar opzij, maar ik was lekker in beweging. Ik ben ervan overtuigd dat mijn zwangerschap en bevalling mede zo voorspoedig zijn gelopen door al die beweging. En het herstel na de bevalling (sowieso andere koek dan een keizersnede) verloopt ook vlot. Nu, vijf weken later, heb ik alweer zin om aan de slag te gaan. Dus, wil jij ook fit blijven terwijl je uitdijt? Ik raad je Mom in balance aan.

Huub is er

HuubjeEn toen waren we met zijn vijven. Op maandag 13 juni is na een zeer vlotte bevalling om 2.12 uur Huub geboren. Hij woog 3120 gram en is helemaal gezond. Inmiddels is hij alweer vier weken oud. De dagen rijgen zich aaneen van voeding naar voeding, van kinderdagverblijf naar speeltuin en van eettafel naar bed. En zo vliegt de tijd voorbij.

 

‘Kun je net zoveel van een derde houden als van eerdere kinderen’ vroeg een vriendin me. Het antwoord is volmondig ‘ja’. Het blijft wonderbaarlijk dat je samen een mens hebt gemaakt. Een kleine baby die gaat uitgroeien tot dreumes, peuter, kleuter, tiener en uiteindelijk volwassene. Ongeveer tachtig jaar leven, maar nu nog zo hulpeloos. Zijn bewegingen zijn ongecontroleerd of ingegeven door reflexen, zijn ogen zien onscherp tot 25 cm en zijn dagen zijn gevuld met slapen, eten, poepen en huilen. En een beginnend lachje.

 

Trotse broer, zus en papaWe genieten enorm van hem. Van de wijze blik in zijn ogen, zijn lange vingertjes, zijn harde scheten en zachte, tevreden geknor. Eén baby tegelijk is een wereld van verschil ten opzichte van de komst van een tweeling. Er is meer ruimte om te knuffelen, te kijken en te genieten. Tegelijkertijd huppelen er al twee peuters rond wiens levens gewoon doorgaan, dus echt veel tijd is er ook weer niet. Gelukkig zijn ze een apetrotse grote broer en zus. En als ik dan kijk naar onze goed gevulde, chaotische eettafel, maakt mijn hart een sprongetje: deze drie schatjes horen bij ons! Welkom Huub, in ons gezin. We gaan nog veel plezier beleven!

Huub 4 weken