‘Ik wil geen klikgebit’, zegt de vrouw naast me resoluut. ‘Maar dan krijg je klappertanden’, roept haar buurvrouw uit. Gniffelend eet ik verder van mijn broodje geitenkaas. Achter mijn zonnebril luister ik met gespitste oren het luide gesteggel van de twee dames naast me af. Dat gaat van het trekken van kiezen – je kunt een brug nemen, ik heb ook een halve auto in mijn mond – naar kauwen op tandvlees – volgens mijn tandarts went het vanzelf -, naar suikerzakjes – ik heb laatst nog een appeltaart gebakken van mijn bewaarde zakjes-, naar wel of niet roken – als je al lang rookt, kun je beter niet stoppen want juist dan word je ziek. Nee, de dames laten zich in hun conversatie niet hinderen door kennis van zaken.
Even later lig ik in de sauna te puffen wanneer een viertal me vergezelt. Ik hoor wat een slanke, behaarde man nog van zijn vrouw in de tuin moet doen, hoe zijn vriend het presteerde om de stroom voor de tuinverlichting compleet verkeerd aan te leggen – nu zit álles op een dimmer – en hoe de bijbehorende dame zich niet liet afschepen door een dure strandtent – ik heb ze gewoon gemaild dat we niet komen. Nou, nou, dat zal ze leren. Wat je allemaal niet ter ore komt tijdens een ontspannend dagje sauna voor één. Ter oge ook trouwens: zelden aanschouwde ik zoveel lillend en trillend vlees. Je valt eerder op als je perfect bent. Mijn fysieke, mentale en inspiratiebatterij is weer helemaal opgeladen.