Een karrevracht informatie

De oplettende lezer ziet dat het laatste bericht op deze website dateert van september. Was er in de tussentijd niets dat mij bezighield? Natuurlijk wel. Sterker nog: heel veel hield mij bezig. Het werkjaar begon voortvarend, ging over in een rustig & relaxed middelste deel en eindigde met één grote uitsmijter. Even opscheppen: dit laatste kwartaal is mijn beste ooit. Dat je het even weet. Het gebrek aan blogs kwam dus eerder door een overvloed aan werk en bezigheden. En dus door een gebrek aan ruimte. Want voor het schrijven van blogs heb je denkruimte nodig. Tenminste, ik wel.

Na al die drukte zit ik dus warmpjes, tevreden en een beetje moe onder onze ietwat psychedelische kerstboom. Maar ook: vol indrukken en inspiratie. Want wat was het een gaaf jaar op werkgebied! Ik ging opnieuw aan de slag voor trouwe opdrachtgevers als de Raad voor Rechtsbijstand, Tilburg University, Deviante, Jan Meurs, Toelgroep en het Ministerie van OCW. En ik verwelkomde nieuwe opdrachtgevers zoals Zonder Zorg 2020 –onderdeel van Transvorm-, Froekje Panis Communicatie, het Ronald McDonald Kinderfonds en de Hogeschool Arnhem Nijmegen.
Het leukste van al deze (nieuwe) opdrachten is de karrevracht aan informatie die het in mijn hoofd opleverde.

Tijdens de talloze gesprekken die ik voerde, bijeenkomsten die ik bijwoonde en teksten die ik las, dompelde ik mezelf onder in een bijna eindeloze hoeveelheid feiten, inzichten en conclusies. En daar steek ik dus wat van op. Voor de opdrachtgever, maar zeker ook voor mezelf. Zo leerde ik over hoe het is als je kind een beenmergtransplantatie overleeft (het gaat goed, hij gebruikt nog dagelijks medicijnen en is net geopereerd, maar we zijn zo blij dat hij er nog is), over hoe lang vluchtelingen onder uitzichtloze omstandigheden in kampen verblijven (gemiddeld zeventien jaar!), hoe eerwraak werkt (vergelijk het met hoe wij omgaan met pedofielen), hoe het is om te leven met AEC-syndroom (dat je niet kaal bent om mensen te choqueren), dat vrouwen aan de top een beetje bossy moeten zijn en dat fouten maken móet (want juist daar leer je van). Wat houd ik toch van mijn werk. In januari mag ik weer verder. Fijne feestdagen allemaal!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *