Categorie: serievanvijf

Geplaatst op

Hijs de piratenvlag

Dat verdient een taartje“Als piraat bereik je meer dan wanneer je bij de marine gaat”, zei Steve Jobs. Een uitspraak waar ik me helemaal in kan vinden: als zelfstandig ondernemer bereik ik meer dan als medewerker in loondienst. Al geldt dit vanzelfsprekend niet voor iedereen. Ik ben schaamteloos apetrots dat ik inmiddels vijf jaar ondernemerschap op mijn conto heb staan.

 

Vijf jaar geleden stapte ik binnen bij de Kamer van Koophandel om me in te schrijven. Wat wist ik van ondernemen? Ja, van communicatie en tekstschrijven had en heb ik wel kaas gegeten, maar ondernemen is een vak op zich. En dat is nou meteen wat het leuk maakt. Als groentje start je met een berg aan werk en beslissingen. Van visitekaartjes tot een website en van een ondernemersplan tot het opzetten van je administratie. Wanneer achter de schermen alles geregeld is, kun je naar buiten. De boer op. En dan is het hopen dat de buitenwereld op jou zit te wachten.

 

Iets leren doe je met vallen en opstaan. De afgelopen vijf jaar heb ik goede en slechte beslissingen genomen. Maar doordat je jezelf in het diepe gooit, leer je snel. En wanneer je dan die eerste factuur stuurt, je banksaldo ziet groeien of een compliment ontvangt voor jouw werk (en jouw werk alleen, want jij bént je bedrijf) dan geeft dat oneindig veel voldoening. Ik zou niet meer anders willen.

 

Dank aan iedereen die me de afgelopen jaren gesteund, geholpen en aangemoedigd heeft. En een bijzondere dank voor Mathijs die samen met mij de financiële onzekerheid van het zelfstandig ondernemerschap trotseerde en me altijd zijn vertrouwen schonk. De piratenvlag gaat uit, op naar de komende vijf jaar!

Geplaatst op

Wat de statistieken zeggen

Januari is altijd een fijne maand om even achteruit en vooruit te kijken. En dat doe ik ook met deze blog. Een van de leuke dingen van bloggen is dat je in de statistieken ziet hoe goed –of slecht- je gelezen wordt. Als ik kijk naar de afgelopen vijf blogjaren zie ik een duidelijke progressie. Ieder jaar steeg mijn aantal unieke bezoekers. Van 2454 in het jaar 2012 naar 8042 in 2015. Toch mooi om te zien dat ik zo’n 800 lezers per maand heb.

Als ik kijk naar de onderwerpen, zie ik dat met name blogs over kinderen en moederschap (in combinatie met werken) goed gelezen worden. Ook de blog die ik op 14 juli schreef over mijn succesvolle jaar tot dat moment, werd gewaardeerd. De Serie van vijf die ik in aanloop naar mijn vijfjarige ondernemersbestaan op 1 februari schreef, wordt helaas wat minder goed gelezen. En dus is het tijd om niet alleen de statistieken te bekijken, maar ook iets met de resultaten te doen. De geplande blogs over mijn eerste vijf jaar als ondernemer, laat ik dus voor wat het is. Wel schrijf ik een blog rondom mijn jubileum over mijn ervaringen, lessen en toekomstvisie.

Waar ik dan wel over schrijf? Ik pak de draad op waar ik hem achterliet: zaken die mij bezighouden. En dat is toevallig vaak over moederschap, kinderen en ondernemerschap. Bedankt voor het volgen en veel leesplezier!

Geplaatst op

Ondernemers onder elkaar

Schrijven voor verschillende opdrachtgevers, volgens mijn eigen aandachtspunten en regels. Zelf verantwoordelijkheid dragen voor kwaliteit, klantcontact en creatieve invalshoeken. Dat is wat ik wilde en daarom ben ik zelfstandig ondernemer geworden. Dat er meer komt kijken bij ondernemen, ontdekte ik al snel.

Een website (laten) maken, je administratie inrichten en bijhouden, programma’s op je laptop installeren, jezelf promoten, netwerken en steeds opnieuw afwegingen maken in het belang van je bedrijf. Ondernemen is een vak op zich, dat je uitoefent naast je werkzaamheden. In de afgelopen vijf jaar heb ik ontzettend veel geleerd en dat zal ik de komende jaren blijven doen. Want hoe reageer je eigenlijk wanneer een potentiële opdrachtgever korting wil? Hoe bepaal je de koers van je bedrijf? En hoe behoud je die?

Gelukkig zijn er collega-ondernemers. Mensen die net als ik tegen vragen aanlopen. Mensen die zelf al eens op zoek gingen naar de antwoorden en met je mee willen denken. En mensen die ikzelf soms ook een klein beetje op weg kan helpen met advies of een luisterend oor. Om die reden lunch ik zo nu en dan met andere freelance tekstschrijvers en ben ik onder meer lid geworden van JOST, ontmoetingsplaats voor jonge ondernemingen. En daarom organiseerde ik samen met andere JOST-leden een Boostsessie afgelopen april. Want je kunt wel aan vrienden in loondienst vragen hoe zij iets zouden oplossen, maar dat is toch anders. Ondernemers kunnen de risico’s beter afwegen, omdat ze die kennen. Ondernemers onder elkaar: het voelt een beetje als collega’s die je niet zo vaak ziet. Dank voor de hulp en inspiratie!

In mijn serie van vijf tel ik af tot mijn vijfjarig jubileum op 1 februari. Ik doe dit aan de hand van mijn eigen ideeën, inspiratiebronnen en geleerde lessen. Vandaag deel vijf van mijn vijf inspiratiebronnen.

Geplaatst op

Over filosofie en vertrouwen

Soms heb je van die opdrachten die er uitspringen. In die categorie vallen mijn werkzaamheden voor Jan Wijkstra. Deze week neemt hij afscheid als directeur bij de Raad voor Rechtsbijstand. Hij vervolgt zijn carrière met zijn eigen organisatieadviesbureau Jan Wijkstra Advies. Voor hem redigeerde ik onder meer zijn praktijkschrift, waarin hij de lessen die hij tot nu toe in zijn leven leerde, heeft opgetekend. Een ongelooflijk leerzame en interessante ervaring. In de eerste plaats omdat Jan vele lessen heeft geleerd op het gebied van organisaties, leidinggeven en filosofie: er is ruim voldoende stof tot praten. Ten tweede omdat Jan een meesterlijke verteller is. Na onze besprekingen liep ik steevast met een hoofd vol ideeën en overpeinzingen naar buiten.

Daarbij is het erg prettig samenwerken met Jan. Hij gaat namelijk uit van iemands kunnen, durft daarop te vertrouwen en neemt raad en advies (soms na enige afweging aan). Hij geeft je het gevoel dat hij het volste vertrouwen in jouw vaardigheden heeft. Dat geeft kracht, motivatie en een flinke dosis plezier. Ik heb er dan ook alle vertrouwen in dat Jan nog vele mensen gaat raken met zijn adviesbureau en zijn verworven wijsheden.

In mijn serie van vijf tel ik af tot mijn vijfjarig jubileum op 1 februari. Ik doe dit aan de hand van mijn eigen ideeën, inspiratiebronnen en geleerde lessen. Vandaag deel vier van mijn vijf inspiratiebronnen.

Geplaatst op

Een leuk jaarverslag (echt waar)

Jaarverslagen RaadEen jaarverslag. Klinkt niet heel flitsend hè? En toch is een bron van inspiratie in deze serie van vijf het jaarverslag van de Raad voor Rechtsbijstand. Ik heb het overigens wel over het zogenaamde ‘populaire deel’ en niet over de jaarrekening. Het bijzondere van het digitale jaarverslag van de Raad is dat het geen opsomming is van ‘wat we afgelopen jaar hebben gedaan’, maar dat het via diverse interviews in combinatie met prachtige, persoonlijke fotografie, een beeld geeft van welke thema’s hebben gespeeld. Geen droge tekst, maar échte mensen aan het woord. Geen ellenlange zinnen en artikelen, maar ‘klare taal’ doorspekt met quotes.

 

Door de jaren heen heb ik vele teksten geschreven voor de jaarverslagen van de Raad. Ik zat aan tafel bij advocaten, rechters, mediators, managers en burgers. Ik sprak over onderwerpen als toegang tot het recht, de Wet tolken en vertalers, interne bezuinigingen, ICT-oplossingen en het online platform Rechtwijzer.nl. Inmiddels weet ik er aardig wat van, maar toen ik begon had ik totaal geen kennis van deze wereld. En dat is het mooie van mijn vak: dat je je mag verdiepen in ingewikkelde materie en er zelf ook wat van opsteekt.

 

Extra mooi bij deze opdracht is dat ik die uitvoer in samenwerking met andere zelfstandigen. Ik vorm een hecht team met coördinator Judith Bolder, tekstschrijver Sander Peters en vormgeefster Monique Nabuurs. Samen zorgen we er ieder jaar voor dat er een eindresultaat ligt om trots op te zijn. En dat onder de bezielende, prettige en duidelijke leiding van onze opdrachtgever bij de Raad Anja van Baarsen. Zij houdt namelijk intern ontzettend goed de vinger aan de pols: ze mist geen deadline, is volledig in haar informatie en staat voor kwaliteit. Kortom: een samenwerking die staat als een huis met ieder jaar een prachtig eindresultaat.

In mijn serie van vijf tel ik af tot mijn vijfjarig jubileum op 1 februari. Ik doe dit aan de hand van mijn eigen ideeën, inspiratiebronnen en geleerde lessen. Vandaag deel drie van mijn vijf inspiratiebronnen.

Geplaatst op

Bloggen, een hobby van me

Bloggen is leuk, vind ik. Blogteksten zijn wat minder vastomlijnd, wat losser dan andere teksten. Je mag je eigen mening geven, het hoeft niet hoogdravend te zijn (liever niet) en je mag het in je eigen woorden doen. Heerlijk. Al eerder schreef ik over mijn opdracht voor het Ministerie van Onderwijs Cultuur en Wetenschap. Bloggen voor geld, het valt wat mij betreft in de categorie ‘van je hobby je werk maken’.

De blogs voor het ministerie gaan over inspiratie: waar halen de accountmanagers hun inspiratie vandaan op het gebied van het terugdringen van voortijdig schoolverlaten, de invoer van passend onderwijs en het verbeteren van de kwaliteit van het onderwijs? Het idee is dat deze inspirerende onderwerpen anderen aan het denken én aan het werk zetten.

Tussen de interviews en de regels door levert dat mooie gesprekken op. Want wie praat er nu niet graag over wat hem of haar inspireert? Los daarvan zijn de accountmanagers stuk voor stuk professionals die mijn meerwaarde als tekstschrijver zien en respecteren én die zich houden aan afspraken. En dat werkt heel prettig. Vanzelfsprekend zijn het hún blogs en niet de mijne. Onderaan de pagina prijkt namelijk hun naam. Het is leuk om de blogs zo te schrijven dat het ook echt hun eigen woorden zijn. Ik kijk dus uit naar de wekelijkse telefoontjes en neem van elk gesprek wel iets mee voor mezelf. Inspirerend!

Wil je de blogs lezen? Dat kan hier.

In mijn serie van vijf tel ik af tot mijn vijfjarig jubileum op 1 februari. Ik doe dit aan de hand van mijn eigen ideeën, inspiratiebronnen en geleerde lessen. Vandaag deel twee van mijn vijf inspiratiebronnen.

Geplaatst op

Inspiratie is overal

Wat inspireert mij? In veel gevallen is dat een goed gesprek. Wanneer ik mensen interview kan het zijn dat we een beetje afdwalen van het hoofdonderwerp. Dat ik meer vraag dan ik nodig heb voor mijn tekst. Gewoon, omdat ik het antwoord zelf graag wil weten. Ik blijf het fascinerend vinden hoe mensen denken en doen, hoe ze hun leven inrichten en waarom. Er valt zoveel te leren van anderen. Daar vind ik regelmatig inspiratie.

Zo sprak ik vorige week nog een onderwijsdeskundige. Aan het eind van het gesprek kregen we het over hoe kinderen leren. En dat kinderen zo vaak ontmoedigd worden terwijl het zoveel beter is om ze juist te bemoedigen in hun pogingen dingen te leren. Je leert nou eenmaal met vallen en opstaan. Ook heb ik veel geleerd van interviews met patiënten. Hoe gaan zij om met hun ziekte? Hoe zorgen zij ervoor dat ze weer zin hebben in een nieuwe dag? Ik zal nooit vergeten dat ik een gezin sprak waarvan de zoon aan de (spier)ziekte van Duchenne leed. De impact op het hele gezin was ontzettend groot. Van de aanschaf van een bus om de rolstoel te kunnen vervoeren tot de burn-out van de vader en de dagelijkse zorg thuis die in de loop der jaren alleen maar intensiever zou worden. Het is jaren geleden dat ik hen sprak en ik vraag me af of de jongen nog in leven is. Ik voelde me klein toen ik de deur weer uitliep. Wat een verdriet en wat een kracht.

Ook sprak ik een keer met Roos Wouters. Zij opende mijn ogen op het gebied van ouderschap en werk. Roos maakt zich sterk voor het vernieuwen van organisaties zodat die beter passen bij de eisen van ouders in de huidige maatschappij. Ze legde me toen uit dat de inrichting van de maatschappij achterloopt op de ontwikkelingen rondom het gezin. Ouders werken bijvoorbeeld tegenwoordig vaak allebei, maar schooltijden zijn nog steeds gebaseerd op de moeder die met thee en koekjes thuis klaar zit om 15.00 uur. Het is achterhaald. Waarom eigenlijk? Tijd voor verandering.

Er zijn nog ontelbare, interessante gesprekken, inspiratiemomenten en mooi quotes langs gekomen de afgelopen vijf jaar. En er komen er vast nog talloze bij.

In mijn serie van vijf tel ik af tot mijn vijfjarig jubileum op 1 februari. Ik doe dit aan de hand van mijn eigen ideeën, inspiratiebronnen en geleerde lessen. Vandaag deel een van mijn vijf inspiratiebronnen.

Geplaatst op

Money money money

Doen waar je goed in bent en wat je leuk vindt. Genieten van je vrijheid als ondernemer en ondertussen een beetje bloggen. Het klinkt allemaal fantastisch, maar wat je niet moet vergeten is dat er aan het eind van de dag gewoon geld verdiend moet worden. Omzet, winst, een boterham.

Sommige mensen – vrijwel altijd vrouwen – zeggen dat ze ‘een bedrijfje hebben maar niet perse geld willen verdienen want het gaat om het plezier’. Dan staan mijn nekharen overeind. Hoe kun je jezelf serieus nemen als je ‘bedrijfje speelt’? Je wil toch aan het eind van de rit die factuur sturen, je boekhouder aan het werk zetten en jezelf je maandelijkse toelage uitkeren? Het financieel voor elkaar hebben is wat mij betreft een belangrijk onderdeel van succesvol ondernemerschap.

Wanneer ben je succesvol? Op die vraag kun je alleen zelf antwoord geven. Voor mij betekent succes me goed voelen in mijn werk en groeien qua werkzaamheden én qua omzet. Het betekent overigens niet dat ik het druk-druk-druk moet hebben. Liever heb ik een fijne balans tussen werk en vrije tijd. Succes is voor mij dus geen eindeloze groei. Mij helpt het om mezelf doelen te stellen: zoveel nieuwe opdrachtgevers erbij dit jaar en zoveel meer omzet. Als ik mijn doelen haal, of nog beter, voorbij streef, ben ik zeer tevreden. Kijk maar eens wat Jos Burgers hierover zegt (rond 1 minuut 10).

In mijn serie van vijf tel ik af tot mijn vijfjarig jubileum op 1 februari. Ik doe dit aan de hand van mijn eigen ideeën, inspiratiebronnen en geleerde lessen. Vandaag deel vijf van mijn vijf lessen in ondernemerschap.

Geplaatst op

Steek je nek uit

Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Dat credo gaat niet op voor zelfstandig ondernemers. Als je wil dat mensen je zien, moet je je nek uitsteken. Anders kom je niet boven het maaiveld uit. Ja, dat is eng. Wat als mensen ontdekken dat je helemaal niet zo fan-tas-tisch bent als je website doet vermoeden? Want laten we eerlijk zijn; iedereen is wel eens onzeker.

En toch moet je die stap zetten. De eerste stap in die kamer vol netwerkers. Die eerste pitch bij een opdrachtgever, die eerste blog, tweet of opvallende reactie. Zorg dat je gezien wordt. En kijk ook goed naar anderen. Want alleen bovenin dat maaiveld is het ongezellig en hoge bomen vangen nou eenmaal (veel) wind. Dus kijk ook met interesse naar anderen zoals je hoopt dat zij dat naar jou doen.

Huren mensen je bedrijf in? Of jou persoonlijk? Voor ZZP’ers geldt meestal het tweede. De grenzen tussen jou als persoon en als ZZP’er zijn daardoor soms vaag. Het mooie is dat je daarom jezelf kunt blijven. Ik geloof er heilig in dat het mensen het waarderen wanneer je oprecht en identiek bent. Zorg er dus voor dat het beeld dat je van jezelf schetst klopt met de werkelijkheid, zonder meteen al je onhebbelijkheden op tafel te gooien. En doe er een kleine dosis lef bij.

In mijn serie van vijf tel ik af tot mijn vijfjarig jubileum op 1 februari. Ik doe dit aan de hand van mijn eigen ideeën, inspiratiebronnen en geleerde lessen. Vandaag deel vier van mijn vijf lessen in ondernemerschap.

Geplaatst op

Je kunt niet alles zelf

Maar dat denk je wel als je net voor jezelf begint. Want als je het zelf doet, is het gratis. Nou kost het zelf in elkaar flansen van een WordPresssite of het uitpluizen van belastingregels inderdaad geen geld, maar wel tijd. Denk dus goed na wat je liever investeert. Misschien heb je in het begin geen keus, maar als je die wel hebt: maak hem dan ook.

Ik heb het geluk dat ik lieve en behulpzame mensen om me heen heb. Mensen die me willen helpen als de nood aan de vrouw is en mijn promotieteam vormen als dat zo uitkomt. Heel erg fijn. En noodzakelijk. Want iedere ondernemer kan ambassadeurs en steun gebruiken. Tegelijkertijd moet je niet bang zijn om zo nu en dan geld uit te geven aan zaken. Het is het waard. Zo is het cliché ‘een boekhouder verdient zichzelf terug’ in mijn geval helemaal waar. En moet ik er niet aan denken om systeembeheerachtige dingen te doen. Dat was ik één keer, maar nooit weer. Ik zal je de frustrerende details besparen.

In mijn serie van vijf tel ik af tot mijn vijfjarig jubileum op 1 februari. Ik doe dit aan de hand van mijn eigen ideeën, inspiratiebronnen en geleerde lessen. Vandaag deel drie van mijn vijf lessen in ondernemerschap.