Just another day at the office: vanmorgen mocht ik genieten van een voetreflexmassage in het kader van artikelresearch. En we hadden voeten nodig voor de foto, dus tja, dan offer ik me wel op. Ik had nog nooit zo’n massage gehad en het was een bijzondere ervaring. In je voeten zitten drukpunten die via energiebanen corresponderen met organen elders in je lichaam. Door die drukpunten te stimuleren hef je blokkades op en help je het lichaam zichzelf te genezen en van afvalstoffen te ontdoen.
Ik voelde me in eerste instantie een beetje opgelaten zo met fotograaf. Mijn doorgezakte platvoeten zijn nou niet bepaald het toonbeeld van elegantie. Ter compensatie had ik mijn nagels voorzien van een felrode lak. Die knalde er flink uit op de foto. Ik ging liggen en moest me ontspannen. Geen probleem met rustgevende muziek en geurkaarsen. Ria begon. Ze ging langzaam de drukpunten af. Ik voelde wanneer er een punt geprikkeld werd en soms was dat pijnlijk. Dan schoot er een steek door mijn voet wat betekende: een blokkade. Ria vroeg dan of ik misschien last had van mijn keel (euh ja, herstellende van keelontsteking), moe was (ja!), soms hoofdpijn en nek- en schouderklachten had (als ik moe ben) en of ik soms ongesteld moest worden (privé). Rustig masseerde ze elk drukpunt. Ze ontdekte dat ik mijn hersenen veel gebruik (klopt natuurlijk) en dat het met mijn hart, lever, alvleesklier en galblaas wel goed zit. Mijn lymfeklieren en holtes waren minder fit, logisch met een verkoudheid (overblijfsel van de keelontsteking). Van het masseren kreeg ik het erg warm en mijn handen waren klam van het zweet. Logisch, zei Ria, in je handen zitten ook uiteinden van dezelfde energiebanen. Aan het einde masseerde ze mijn voeten heerlijk na met een lavendelolie.
En nu is het de vraag wat er gebeurt. Sommige mensen krijgen er meteen energie van, anderen krijgen last van alle afvalstoffen en worden moe. Ik vermoed dat ik in de tweede categorie val want sinds ik de massage gehad heb ben ik moe en loop ik als een stonede zombie rond. Logisch, met al die griepbacillen in me. Het was echt heerlijk ontspannend, een aanrader. Wat ik nog wel het fijnste vond is dat iemand met aandacht en liefde mijn voeten masseerde. En dat ikzelf met aandacht en liefde naar mijn lichaam luisterde, me bewust was van mijn eigen lijf. Dat mag ik wel wat vaker doen.
Fotografie: Dirk Kreijkamp