Heeft oma (of opa) het goed in het verzorgings- of bejaardentehuis? Wordt ze goed verzorgd? Krijgt ze een beetje aandacht en doet ze ook mee met de bingo en het muziekuurtje? Als kinderen kun je je best zorgen maken hierover. En we denken maar liever niet aan het moment dat het onze beurt is, dat wijzelf achter de geraniums mogen zitten in en kostbaar tehuis en blij mogen zijn met één wasbeurt per twee dagen. Een schrikbeeld wat mij betreft. Al zijn er natuurlijk ook tehuizen waar het allemaal wel goed geregeld is.
De optie ‘oma komt bij ons wonen’ is voor de meesten net zo goed een schrikbeeld. Want hoe lief oma ook is en hoe graag we ook willen dat ze het goed heeft, haar in ons huis binnen laten is van een hele andere orde. Oma ruikt namelijk naar oude mensen. Ze is nogal traag. En doof. En er gebeurt wel eens een ongelukje. Dat is nog tot daar aan toe, maar het inwonen past gewoon niet in onze huidige levensstijl. Want is oma wel beter af in haar eentje thuis? Of is het toch gezelliger om met andere, zij het demente of anderszins gemankeerde, senioren de oude dag door te brengen? Dan kun je nog een keer een kaartje leggen.
En toen zag ik dit bericht op nu.nl. Zo kan het dus ook. Je verkoopt je huis gewoon met oma erin. Huppakee. Huis in hartje Amsterdam? Jahoor, dat kan. Maar dan krijg je oma erbij. Wel drie keer per dag eten geven en geregeld uitlaten. En misschien wil ze dan wel een verhaaltje voorlezen aan je kinderen of een potje memory doen (de kans dat ze wint is minimaal). Is dit dan de oplossing? Ik ben benieuwd of er iemand toehapt.