Als ik kookinspiratie nodig heb, blader ik altijd door mijn kookschriften. Daarin heb ik alle smakelijke recepten geplakt die ik tegenkom in bladen. Dat knippen en plakken is op zichzelf al leuk. Dan komt de kleuter in mij weer naar boven.
Afgelopen zaterdag bladerde ik in een van mijn boekjes. Meestal maak ik een recept de eerste keer exact na. En gebruik ik het daarna als inspiratie voor eigen creaties. Een paar bladzijden onderweg kwam ik een eenvoudig maar tegelijkertijd spectaculair recept tegen. Vol enthousiasme maakte ik een boodschappenlijstje, haalde ik de spullen in huis en nam ik ‘s avonds plaats achter het fornuis.
Ik vind het best lastig om Mathijs te verrassen met een lekkere dinertje. Hij is tenslotte de expert in huis. Maar deze keer was het me gelukt: het gerechtje sloeg in als een bom. Wat ik gemaakt had? Op een bord gegaarde, getrancheerde zalm met sinaasappel, spinazie en kervel. En dat was lekker! Zó lekker dat ik morgen opnieuw aan de slag wil gaan met deze bereiding 2.0. Maar dan ga ik variëren. Want hoe smaakt op het bord gegaarde coquille? Of witvis? Of biefstuk? Hopelijk net zo zacht en mals als de zalm.
Het recept:
Snijd verse zalmfilet in zo dun mogelijke plakjes. Zet per persoon een bord in een op 130 ˚C voorverwarmde oven. Haal de borden als ze goed warm zijn eruit (met een lapje of handschoen, au) en beleg ze snel met de plakjes vis. Bestrooi met wat sinaasappelrasp, fijngesneden verse spinazie, kervel, peper en zout. Druppel er wat sinaasappelsap en goede olijfolie overheen. Lekker met toast.
Oh dit klinkt inderdaad echt heerlijk! Weet je toevallig ook of alle borden deze temperatuur / oven aan kunnen?
Beetje een late reactie, sorry :).
Maar om eerlijk te zijn weet ik het antwoord niet. Ik denk dat de meeste, gewone borden wel op die temperatuur in de oven kunnen. Maar ik weet het dus niet zeker…