Hokey pokey

Je steekt je ene arm erin en je andere been eruit. In, uit, in, uit en schud de boel maar uit. Ik weet niet wat jullie aan het doen waren, maar ik deed vannacht dus de hokey pokey. En nee, dat had niets erotisch. Het had alles te maken met het weer en het keerpunt van de lente. Oftewel de grote vraag: wanneer gaat het winterdekbed de kast in om plaats te maken voor de luchtigere zomerse versie?

Vannacht had ik het warm. Er mocht niet geknuffeld worden, want dat voelde alsof ik plaatsnam naast een houtkachel. Ik draaide wat. Haakte mijn zweetvoet vanachter een opgerolde kat en stak hem buitenboord. Dat was lekker koel. Maar ook wel weer wat fris na een tijdje. Dan maar op de buik met de schouders een stuk boven de dekens. Nee, dat is niet goed voor de nek. Andere zij, arm eruit. Nee, dat was het ook niet. Zuchtend liet ik beide knieën een stukje onder de deken uitpiepen. Dat bleek de ideale verhouding warm/fris. Een geniale zet voor mijn nachtrust.

Maar dan nu het dilemma. Want het blijft lekker weer de komende week en dus warm ’s nachts. Dan zou je denken: hup dat zomerdekbed erop. Maar je wilt daar ook niet te vroeg mee zijn. Begin mei kan de nachtvorst ons nog verrassen. En als ik ergens een hekel aan heb is het vernikkelen terwijl ik probeer in te slapen. Geen doen. Een lastige keuze. Maar ik denk dat ik de gok waag. Ja, vanavond doe ik de grote wisseltruc. Je leeft tenslotte maar één keer.