Slaap zacht V&D

De V&D. Ik kwam er vroeger om schoolspullen te kopen, zei de presentatrice van Dit is de dag gisterochtend. Maar nu nooit meer. Wie komt er nog wel? Sorry, V&D. Ik moet toegeven dat ik ook weinig geld in het laatje breng, op een paar incidentele aankopen na.

Soms wandel ik door je etages. Ik doorkruis de begane grond omdat die weg het kortst is. Of de verleidelijke sale-borden lokken me naar boven. Maar kopen, nee. Er hangt of staat bijna nooit iets waar mijn hart sneller van gaat kloppen. Of ik vind het een beetje te duur. Al kocht ik afgelopen zomer wel wat nieuw servies bij je. Heeft het toch niet helemaal aan mij geleken.

Volgens de retaildeskundige bij Dit is de dag zoekt het winkelend publiek tegenwoordig een droom. Mannen zoeken de ultieme beleving van elektra, gadgets en apparatuur. Vrouwen dompelen zich onder in schattige boetiekjes vol originele kleding en dito schoenen. Aldus de deskundige, die zeker nog nooit op zaterdag in de Primark is geweest.

Waar ging het mis, lieve V&D? Voor mij in het scheppen van hoge verwachtingen die niet in te lossen zijn. Prachtig gepresenteerd eten dat nergens naar smaakt. Enthousiast aangekondigde kortingen die weinig om het lijf blijken te hebben. En een verouderd aanbod aan dertien-in-dozijn-spullen. Je bent te weinig met je tijd mee gegaan en dommelde langzaam maar zeker in slaap. Daarvoor betaal je nu de rekening. Een zure en harde conclusie. Lieve V&D slaap zacht.