Creatief máár

Ik houd van creatief bezig zijn. Het eerste wat je los moet laten als je creatief wilt zijn, zijn regels en kritiek. Dat heb ik geleerd tijdens een verder niet bijster interessante cursus Creativiteit. Je laat je gedachten de vrije loop en je kijkt wat er komt. Als een wolkje bij een stripfiguur, ploppen de ideeën bij je op. Heerlijk vind ik dat. Pas later kijk ik wat er echt geschikt is. Op deze manier kom je nog eens op nieuwe, originele vondsten en ideeën.

Daarom vind ik het zo jammer dat het op mijn werk vaak ‘creatief máár’ is. De maar is onlosmakelijke gekoppeld aan het proces. Verzin ‘iets leuks’, máár het mag niet te leuk zijn, moet in die en die stijl passen en niet te uitdagend zijn. Uiteindelijk produceer je een compromis. En volgens mij geven compromissen niet de meest provocerende (maar dat is dan natuurlijk niet de bedoeling), vooruitstrevende of spetterende resultaten. Ik krijg er altijd de kriebels van. Het is blij maken met een dooie mus. Denk je een geweldige, uitdagende opdracht te hebben, willen ze eigenlijk gewoon dertien-in-dozijn.

Als bureau ben je afhankelijk van je opdrachtgever en heb je weinig keus. Je kunt een keer een gek voorstel doen, maar als je zoiets te vaak flikt, lig je buiten. Niet handig dus. Dus zal ik op deze site mijn creativiteit moeten botvieren. Ik zal risico’s moeten nemen en daarbij onvermijdelijk af en toe op mijn bek gaan. Dat geeft niet, hoort bij het schrijfproces. Kritiek mag achteraf.