Diezelfde vlieger gaat op voor oud en nieuw. Een zwaar overschat feest. Nu wees een collega me er vlak voor de jaarwisseling op dat zij dat ook vond. Maar dat zij wél erg fan is van de Nieuwjaarsborrel. Daar had ze helemaal gelijk in, bleek op zaterdag 3 januari tijdens een Nieuwjaarsbrunch die ik bijwoonde. Verwachting: geen idee, beetje broodjes eten met misschien een glaasje champoepel. Uitkomst: heel veel broodjes, glaasjes Prosecco, biertjes, een diner en bitterballen later droop ik om 0.00 uur uiteindelijk af.
We waren met een heel gezelschap in De Nieuwe Vorst. De vorstelijke lunch was buitengewoon goed geregeld door Maarten (hulde) en daarna bleven de meesten hangen voor een biertje. Dat werden er dus twee, of drie, of etc. Op een gegeven moment stond ik met biertje nummer weet-ik-veel de skivakantie en de verschillen tussen de lokale en Amsterdamse huizenmarkt door te nemen met Merlijn al deinend leunend tegen de bar. Ik realiseerde me dat het hoog tijd werd om weer wat te eten (ondanks de nogal copieuze lunch). Een uurtje later zaten we als uitgehongerde honden kwijlend aan tafel. Na het diner was het tijd voor nog één klein biertje in biercafé Kandinsky. Een erg goed idee: aan het speciaalbier gaan! Het resulteerde in veel slappe seksueel getinte verhalen en galgje in de categorie Carnaval.
Toen ik tegen middernacht op huis aan ging was ik erg blij dat ik tussendoor zo verstandig was geweest een paar keer een colaatje te bestellen. Mijn portemonnee was helemaal leeg, maar dat het gezellig was, stond vast. En zo blijkt weer: de spontaanste feestjes zijn het leukst. En ik heb al erg veel zin in de skivakantie. Want met het clubje dat meegaat wordt het vast en zeker spontaan of gepland erg gezellig.