We deden gisteren boodschappen in de ‘grote’ Albert Hein. Geen wereldschokkend nieuws, maar ik wou het toch even delen. Meestal gaan we naar de Jumbo of de Plus (of zoals we die zelf noemen: de Min), maar vanwege regenbuien kozen we voor de luie optie: met de auto naar de AH.
Nou word ik altijd een beetje sacherijnig in de grote AH (overigens ook altijd in de Min) omdat er meestal van die lange rijen bij de kassa staan. En ja, ik ga vaak rond feestdagen en op zaterdag, als ik ga. Maar sindsdien de handscanner in combinatie met de zelfkassa is geïntroduceerd, is alles anders. Wat een heerlijk systeem! Niks geen lange rijen, trage mensen voor je in de rij of iemand bij wie het noodzakelijk is hulp te bellen. Gewoon lekker met je scanner huppakee de winkel door, interactief boodschappen doen.
Nadeel voor AH is dat de jatkans sterk vergroot wordt. Het is natuurlijk bestwel makkelijk om iets ‘vergeten’ te scannen. Of als je kwaad wilt: je halve boodschappenkar overslaan. Ik ben daar te eerlijk voor, ze zouden me er meteen uitpikken met mijn rode kop en schuldbewuste ogen. Maar gisteren gebeurde er dus wel iets bijzonders: we werden gecontroleerd. Bij de betaalpaal of-hoe-dat-ding-ook-heet ging de rode lamp branden. Een vriendelijke caissière controleerde vijf items en gaf ons haar zegen. Ze vertelde dat het best vaak voorkomt dat mensen iets vergeten te scannen. Het is helaas nog geen waterdicht systeem. Hopelijk verpesten de slechten het niet voor de goeden, want ik ben fan.
Ik ben ook van begin af aan fan alleen vrijdag was het gebeurd; bonuskaart van de sleutelbos af! Moest ik weer net als ‘de onbenulligen’ in de rij gaan staan!
Ideaal he? Tot je ineens in een andere, ‘ouderwetse’ AH staat. Sta je ineens aan de kassa met je volgeladen rugzak… 😉